De afgelopen week was een hectische in het leven van Isaac Vyizigiro uit Burundi. Maar ook voorzitter van EJO Burundi, Ditte Mostert-Bok, zal deze week niet gauw vergeten.
Isaac is een zeer begaafde leerling die enkele jaren geleden met prachtige cijfers zijn middelbare schooltijd aan het College Lumière Delft afsloot. Zijn grote droom was – en is – dokter worden, maar de middelen daarvoor ontbraken. Hij probeert al jaren een beurs te krijgen, met het bestuur van de Burundese stichting AJMPD, waarmee EJO Burundi samenwerkt. In 2019 had hij kans op een beurs in Cuba, maar helaas greep hij er net naast. Vorig jaar kreeg hij – ondanks alle virusperikelen – te horen dat het nu wel was gelukt en dat hij een beurs had gekregen om medicijnen te studeren, wederom in Cuba. Dat land staat overigens zeer goed bekend qua niveau en kwaliteit van de geneeskundestudie.
Coronaspelregels
Eind januari was het zover en na veel gepuzzel werd de reis voor Isaac geboekt door EJO Burundi, een belofte uit het verleden die nu gestand werd gedaan. Dankzij de giften en opbrengsten van de acties van de afgelopen jaren, was dit mogelijk. Het reisplan begon in Burundi en liep via Nairobi (Kenia), Qatar en Madrid naar Havana. Aan de reis kleefden veel mitsen en maren; naast de gebruikelijke toestanden rond visa en andere in-, door- en uitreisdocumenten, speelden nu ook de coronaspelregels een grote rol! Testen voor vertrek uit Burundi, bewijs daarvan was nodig voor Kenia, in Qatar weer andere regels, maar voor Madrid leek dat weer mee te vallen.
De reis begon voorspoedig op woensdag en Isaac – voor het eerst op reis naar het buitenland! – was door Bernard Ndiho van de AJMPD naar het vliegveld begeleid, maar hield ook voortdurend contact met Nederland via Whatsapp. In Nairobi een dag wachten op de vervolgvlucht naar Qatar. Helaas kwam daar een kink in de kabel: na veel geharrewar bleek dat Isaac geweigerd werd op deze vlucht, maar niemand kon uitleggen waarom.
Na vele app-berichten en telefoontjes vanuit Nederland naar vliegmaatschappijen en officiële instanties bleek dat Spanje de ‘spelregels’ een dag eerder had aangepast en van ‘doorreizigers’ een verklaring eiste, dat het land waar de reiziger woonde, deze te allen tijde weer terug zou nemen, mocht er iets mis gaan. Dat was dus niet meer mogelijk voor deze vlucht te regelen; de volgende ging een week later…
In allerijl werd een alternatief gezocht waar geen problemen zouden ontstaan, voor zover te voorzien. Uiteindelijk werd donderdagavond laat omgeboekt naar een Air-France/KLM-vlucht via Parijs naar Havana. Een eerdere optie via Schiphol verviel, aangezien dan weer een virussneltest nodig was. Ook weer een maatregel die net was afgekondigd.
In quarantaine
Gespannen werd het vertrek afgewacht en via de appjes van Isaac waren alle tussenstapjes op het vliegveld te volgen. Opgelucht meldde hij het vertrek naar Parijs, waar het vliegtuig acht uur later landde. Na enkele uren oponthoud vertrok hij na opnieuw spannende incheck- en controleprocedures naar Havana. De vrees dat hij daar niet welkom zou zijn en alsnog zou worden teruggestuurd, werd gelukkig niet bevestigd: zondagochtend om half vier appte Isaac dat hij veilig en wel was aangekomen en nu in zijn studentenkamer in Havana zat. ‘Glory to God!’ jubelde hij via de app. In die kamer verblijft hij vijf dagen in quarantaine, maar daarna begint het echt: de studie!
Helpt u mee?
EJO Burundi, de mensen van AJMPD in Burundi én Isaac danken verder allen hartelijk die – via gebed, financiële of andere steun – dit hebben mogelijk gemaakt. De komende jaren neemt EJO Burundi de kosten van levensonderhoud van Isaac op zich. Helpt u mee? Uw bijdrage is welkom op NL87 INGB 0007 0338 64 t.n.v. Stichting EJO Burundi Delft (heeft ANBI-status).
